Die Glorreichen Sieben - Wilma

Spartathlon 2020 - NOT

Helaas geen directe plaatsing. Maar wel als 36e op de wachtlijst. Normaliter staan ongeveer 80 personen van de wachtlijst alsnog aan de start. Dus ik ging er vanuit dat ik er dit jaar weer bij zou zijn.

En toen kwam corona. Alle wedstrijden werden afgelast maar daarvoor in de plaats kwamen virtuele loopjes. Ik koos voor de GVRAT, 1.021km van Memphis naar Tennessee. Mjjn streven was om dit in een maand te doen en het lukte. In de ochtend stond ik om 05.45u buiten en was ik rond 08u terug met 21.1 km op de teller. In de avond, meestal voor t eten voegde ik er nog 10 aan toe. En in de weekenden liep ik niet alleen s morgens 21.1km maar ook in de middag.

Zo, missie 1 geslaagd.

Ik nam even “”rust”” door niet meer elke dag twee keer te lopen. Maar na twee weken had ik toch wel weer behoefte aan een uitdaging. Het werd het Pieterpad. 489km in twee weken. Hetzelfde concept en ook dat lukte. Zoiets blijkt mij erg te stimuleren, ontdekte ik.

Missie 2 geslaagd.

Inmiddels had ik vernomen dat de 7 daagse etappeloop van Leipzig naar Hamburg door zou gaan. Jippie, dan loop ik in 1 week 515km. Dan ben ik daarna wel klaar voor de Spartathlon.
Totdat ik het bericht ontving dat ze deze keer geen mensen toelaten van de wachtlijst vanwege corona.

Helaas, maar niet getreurd, nu ga ik eind september meedoen aan een 24 uursloop in Deventer. Ook daarvoor komen de kms goed van pas die ik vanaf morgen ga lopen. Zal jullie dagelijks op de hoogte houden.

Groet uit Leipzig waar ik met Peter  in 10 dagen naar toe ben gefietst.

Dag 1 van de Glorreichen 7, Leipzig - Eisleben

74.5km - 9uur en 18min.

Veel trail, maar ook heel verrassend dat er hier in het voormalig Oost-Duitsland een hele wijncultuur is. Hele stukken gewandeld omdat ik gewoon niet kan hardlopen over smalle bospaadjes. Erwin had de route gepijld.  Prima gedaan. Wel jammer dat we na afloop verdeeld worden over 4 hotels en elkaar daardoor niet zien. Eten gebeurt ergens in een lokaal restaurant waar je gerust twee uur voor uit moet trekken
Ook daar zit je niet echt op te wachten. Je wil gewoon lekker op je bed liggen. Maar de route had veel goed gemaakt. Morgen 79km.

Dag 2. Eisleben- Rubeland

79km.

Echt niet normaal vandaag. Wat een parcours. Dwars door bossen zonder duidelijke paden. Niet te doen. Alleen op de stukken langs de autoweg met asfalt voelde ik me als een vis in het water. Bij de finish waren de ervaringen verschillend "geweldig die bospaden",  "dit parcours is echt mijn parcours". Nou niet de mijne. Echt niet en al helemaal niet voor Erwin die de route moest markeren. Morgen nieuwe dag met nieuwe kansen.