Help Website, Foto's, Verslagen

woensdag 5 oktober 2022

Spartathlon 2022 -- Wilma

Spartathlon 2022. 

Gefinisht in 36 uur en 7 minuten.

Het was weer een bijzondere race. We kregen 15min extra vanwege 1 km omleiding. Marathon lukte in 4.30 dus 30min speling. Ik kon de eerste dag de hitte veel beter aan dan vorig jaar. De termometer gaf 36 graden aan. Serieus warm dus en ook 3x een post waar t water op was. Ik baalde, maar hield me rustig en stiefelde gestaag door met hardlopen en wandelen afgewisseld. De post bij t kanaal van Korinthe schoot in beide voeten de kramp erin. Schrok me rot en stond op beide voeten heen en weer te springen. Ik zocht naar een tred die me toch voorwaarts liet gaan en vond m. 
Op naar de grote post bij 81km. Bak pasta wandelend naar binnen gewerkt en ik kreeg de smaak weer te maken. Het ging heus niet vlot, maar ik kon er van genieten. Bij het klaarmaken van de nacht (fluoriserend jasje, petzel petje in jasje zodat ik die de volgende dag weer heb) kan ik weer niet stilstaan door de kramp. Hup, snel maar weer door. Ik vind t heerlijk dat t donker wordt. Dan wordt t rustiger op de weg, minder afleiding, ook niet erg. De schoenwissel bij de Sangaspas zag ik wel tegenop vanwege die kramp, maar met hulp lukte t en ik ging ook daar gelijk weer door. 
Vroeg bij de afdaling traditiegetrouw de hand van een loper die mij herinnerde van een eerdere editie. 
Deze afdaling zou ik graag eens bij daglicht zien. Misschien heb ik er in t donker dan minder schrik van. De cutofftijd bij Nestani was 23 min toen ik daar weg ging. Ben echt nog niet eerder zo kort daar op de cutoff tijd geweest. Maar ik zei tegen mezelf: I give it a change”, bleef rustig, geen paniek, wel mezelf toegesproken om non stop naar de volgende drie posten te lopen. Hierbij had ik t bewijs dat als je je goed kunt focussen, je ver komt.


En ja hoor ik bleef a happy walk / runner tot aan de snelweg. Het werd warmer en met nog twee meiden hielden we de opgebouwde voorsprong van een half uur goed in de gaten..Dat klinkt als veel, maar je kunt t zo weer kwijt zijn. En daar was opeens Sjirk die me inhaalde maar waar ik goed bij kon aanhaken. Samen zijn we over de finish gekomen. Toen we nog 20km moesten ebde de spanning wel weg. Nu gaat t wel lukken. Het thuisfront bleek m nog wel te knijpen. Sorry hiervoor, maar wij hebben er echt een feestje van gemaakt in de laatste kms. Anne stond me bij post 73 weer op te wachten en bij de finish hadden we, doordat we zowat de laatsten waren, het rijk voor ons alleen. Ik heb nog stroopwafels lopen uitdelen aan vrijwilligers en genoten van de vele support. Ging niet eens naar de ehbo, de adrenaline hield me goed op de been, alleen een beetje misselijk.


De bus bracht ons naar een hotel buiten Athene. Prima hotel met heerlijk eten.
Het was weer zo bijzonder.
Zo kreeg ik een t shirt van het Zweedse team , een t shirt van Aykut uit Turkije en een buf en zelf hadden we dit jaar een gepersonaliseerd teamsshirt. We kregen er complimenten over en terecht. En al die bekenden maakt deze wedstrijd meer dan alleen maar de race zelf. Het voelde weer als een warm bad.

1 opmerking: